تعیین یک روش برای ایجاد پیش تنیدگی کارآمد اساساً یک طرح باید به گونه ای باشد که در عمل قابلیت پذیرش پیش تنیدگی را داشته باشد.سه مسأله اجرایی وجود دارد که باید مد نظر باشد: شکل غشا، ماده غشا و سیستم های تکیه گاهی.
شکل غشا در سازه های پارچه ای:
انحنای بیش از حد پارچه می تواند معضلات تنش دهی ایجاد نماید و قبل ازنهایی شدن شکل غشا باید مشاوره کارشناسی به عمل آید .
جنس غشا در سازه های پارچه ای :
مشکلات عمل با پارچه فایبرگلاس بارویه(PTFE)،(که توزیع مجدد تنش اضافی موضعی در پارچه به دلیل سفتی بیش ازحد آن غیر ممکن است). بیشتر از پلی استر بارویه (PVC) می باشد. (که انعطاف پذیرتر بوده و برای توزیع مجدد تنش ها توانایی بیشتری دارد، و ماده ای پر طاقت است.)
سیستم های تکیه گاهی:
پارچه باید توسط مجموعه ای از قطعات به نحوی نگهداری شود که این قطعات بتوانند برای ایجاد تغییر شکل ضروری در پارچه در حد لازم حرکت نمایند.بدین منظور اساساً دو راه حل برای ایجاد پیش تنیدگی وجود دارد:
- گسترش جانبی قاعده غشا
- بالا کشیدن(یا پایین آوردن) تیزه غشا
تعیین جهت های بافت و درزهای غشا در سازه های پارچه ای
بعد از طراحی نیم رخ سایبان و تعیین جابه جایی هایی که توسط آن،پارچه پیش تنیده می شود،اکنون باید دقت نمود که جهت های بافت و جانمایی درزها دقیقاً نسبت به جهت های اصلی انحنا و جهت های پیش تنیدگی مکان یابی شوند .
دو موضوع در این زمینه حائز اهمیت است :
- شکل ظاهری: سازه های پارچه ای از نوارهای پارچه ای تشکیل شده اند ومفاصل بین این نوارها الگویی مهم را تشکیل می دهند. بنابر این جهت و جانمایی درزها تنها یک مشکل فنی نبوده بلکه یک موضوع حیاتی از نقطه نظر طراحی بصری است.الگوی شعاعی فراگیر درزها تا حلقه مرکزی امتداد یافته و بر زیبایی و جذابیت سایبان بسیار می افزاید. الگوهای شعاعی معمولاًهمراه با اشکال مخروطی می باشند.
- تبادل چین خوردگی:پارچه های بافته شده را معمولاً در جهت پود می کشند تا در جهت تار. اگر کشش در جهت آ آن گونه که در شکل۳۶آ نشان داده شده است، اعمال گردد، پارچه فقط در امتداد محور آ پیش تنیده می شود. اما در صورتی که کشش در امتداد بی اعمال شود، الیاف پود تا اندازه ای راست شده و با این عمل بخشی ازچین خود را به الیاف تار انتقال می دهند، بدین ترتیب الیاف تار کمی کوتاه تر می شوند. در این حالت پیش تنیدگی نه فقط در امتداد یک محور (محور بی) بلکه در طول هر دو محورآ و بی ایجاد می شود و این یک پدیده سودمند است.
تحلیل واکنش سازه های پارچه ای در برابر بارهای وارده
پس از دست یابی به طرحی مقدماتی، برای بررسی این که آیا طرح و پارچه انتخابی واقعاً قادر به تحمل نیروهای پیچیده ای که به وسیله پیش تنیدگی و بارهای خارجی ایجاد می شوند هست یا نه، باید تحلیل رایانه ای انجام گیرد. چنین محاسباتی به کارشناسان ویژه نیاز دارد و باید توسط مشاوران مجرب انجام شوند .
تعیین ابعاد قطعات برای ساخت سازه های پارچه ای
مرحله نهایی طراحی ، شامل اجرای الگوهای دقیق برش پارچه برای ساخت است. این کار معمولاً به عنوان قسمتی از مراحل مشروح در بخش قبل با انجام همان مشاوره ها انجام می گیرد.هدف از این مرحله تهیه یک سری از قطعات(مانند تکه های یک لباس ) است که :
- از توپ های پارچه با عرض استاندارد، بدون تضییع کالا قابل بریدن باشند.
- بتوانند برای ایجاد اشکال منحنی مضاعف تدوین شده در قسمت بالا، به سادگی با هم جفت و جور شوند.
- امکان قرارگیری صحیح جهت های بافت وموقعیت درزها در رابطه با پیش تنیدگی میسر باشد.
ابعاد و در نتیجه تمام نقاط بحرانی باید دقیق باشند.
مراحل تولید و ساخت
خطاهای نسبتاٌ جزئی در تولید و ساخت ممکن است به پیش تنش دهی غیر دقیق منجر شود.(مانند غشایی که خیلی کوچک است یا قالب تکیه گاهی که اندکی بیش از حد بزرگ می باشد.) اغلب نمی توان سایبان ها را به منظور ارزیابی، از قبل در کارگاه برپا ساخت. جفت و جورکردن صدها قطعه در محل، اولین و آخرین فرصت برای کشف اشتباهات است.در این میان بهره گرفتن از طراحان وسازندگان مجرب، امری ضروری است.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
برداشت : کتاب سایبان های سبک
نوشته : ماریتز وندنبرگ
